Risiko mendapat penyakit buah pinggang kronik (CKD) meningkat dengan usia. Apabila individu semakin tua, beberapa faktor menyumbang kepada prevalens dan kejadian CKD yang lebih tinggi dalam populasi warga tua.
Berikut ialah penjelasan yang lebih terperinci tentang cara umur mempengaruhi risiko CKD:
1. Perubahan fisiologi berkaitan usia: Dengan penuaan, terdapat perubahan semula jadi dalam struktur dan fungsi buah pinggang. Perubahan berkaitan usia ini boleh menjejaskan keupayaan buah pinggang untuk menapis bahan buangan, mengawal keseimbangan cecair dan elektrolit, dan mengekalkan fungsi buah pinggang secara keseluruhan. Penurunan secara beransur-ansur dalam fungsi buah pinggang yang berlaku dengan usia dikenali sebagai nefropati berkaitan usia. Walaupun ia dianggap sebagai sebahagian normal proses penuaan, ia boleh meningkatkan kerentanan kepada kerosakan buah pinggang dan perkembangan CKD.
2. Kesan terkumpul faktor risiko: Apabila individu meningkat usia, mereka mungkin mempunyai pendedahan yang lebih lama kepada pelbagai faktor risiko untuk CKD, seperti hipertensi, diabetes, obesiti dan penyakit kardiovaskular. Faktor risiko ini boleh menyumbang kepada perkembangan dan perkembangan CKD dari semasa ke semasa. Sebagai contoh, keadaan kronik seperti hipertensi dan diabetes cenderung memburuk dengan usia, dan kesan jangka panjangnya pada buah pinggang boleh mengakibatkan kerosakan buah pinggang dan CKD.
3. Rizab buah pinggang berkurangan: Rizab buah pinggang merujuk kepada keupayaan buah pinggang untuk menyesuaikan diri dan mengekalkan fungsi normal, walaupun ketika menghadapi tekanan atau kecederaan. Dengan penuaan, rizab buah pinggang secara beransur-ansur berkurangan. Ini bermakna buah pinggang mempunyai kapasiti yang berkurangan untuk mengimbangi kerosakan atau tekanan, menjadikannya lebih mudah terdedah kepada kecederaan dan perkembangan CKD.
4. Peningkatan kelaziman komorbiditi: Apabila orang semakin tua, kelaziman komorbiditi dan keadaan kronik cenderung meningkat. Keadaan seperti hipertensi, diabetes, penyakit kardiovaskular dan obesiti, yang kesemuanya merupakan faktor risiko CKD, adalah lebih biasa pada individu yang lebih tua. Kehadiran komorbiditi ini meningkatkan lagi risiko mengembangkan CKD.
5. Penggunaan ubat dan polifarmasi: Individu yang lebih tua sering mengambil beberapa ubat untuk pelbagai keadaan kesihatan. Sesetengah ubat boleh memberi kesan buruk pada buah pinggang, terutamanya apabila digunakan dalam kombinasi. Polifarmasi dan potensi interaksi ubat boleh meningkatkan risiko kerosakan buah pinggang dan CKD dalam populasi warga tua.
6. Mengurangkan kapasiti regeneratif: Penuaan dikaitkan dengan penurunan dalam kapasiti regeneratif tisu, termasuk buah pinggang. Akibatnya, buah pinggang mungkin mempunyai keupayaan yang berkurangan untuk membaiki dan menjana semula sel dan tisu yang rosak, menjadikannya lebih mudah terdedah kepada kerosakan buah pinggang yang progresif dan perkembangan CKD.
Adalah penting untuk ambil perhatian bahawa walaupun risiko CKD meningkat dengan usia, tidak semua individu warga emas akan menghidap penyakit buah pinggang. Pemeriksaan kesihatan yang kerap, pemantauan fungsi buah pinggang, dan pengurusan faktor risiko yang sesuai adalah penting dalam mengenal pasti dan menangani CKD pada orang dewasa yang lebih tua. Pengesanan dan campur tangan awal boleh membantu memperlahankan perkembangan CKD, meningkatkan kualiti hidup dan mengurangkan risiko komplikasi.